W grudniu w ,,Elfach”
Tematyka:
- Czekamy na Mikołaja
- Wszystko jest muzyką
- Nadchodzi zima
- Święta tuż, tuż
- Czekamy na Nowy Rok
CZEKAMY NA MIKOŁAJA
Mikołajki to radosny czas! I znakomita okazja, by kształtować w dzieciach radość zarówno bycia obdarowywanym, jak i obdarowywania innych. Warto przy tym pamiętać, by od najmłodszych lat uczyć dzieci właściwego stosunku do rzeczy materialnych. Każdy człowiek ma potrzebę posiadania rzeczy, ma również potrzebę, by inni szanowali jego własność. Poprzez posiadane przedmioty ludzie zaspokajają potrzebę uznania, potrzeby estetyczne, i wprost potrzebę posiadania. Tej ostatniej nie należy nadmiernie rozbudzać, nie należy uczyć posiadania dla samego posiadania. Należy natomiast uczyć poszanowania dóbr materialnych, właściwego do nich stosunku. Cóż to może oznaczać w praktyce? Na przykład nie niszczenie ich dla samego niszczenia, cieszenie się z posiadanych rzeczy, ale nie przechwalanie się nimi. Chodzi bowiem o to, by dziecko szanując posiadane rzeczy materialne, jednocześnie nie przywiązywało do nich nadmiernej wagi, aby nie mierzyło wartości własnej i wartości drugiego człowieka na podstawie tego, co posiada. I jeszcze, warto przy tym uczyć od najmłodszych lat mądrego dzielenia się tym, co posiadamy. Codzienne obcowanie z koleżankami i kolegami stwarza doskonałe okazje, by ćwiczyć się w tej umiejętności.
Uczymy tego, co najważniejsze:
– kształtowanie postawy pielęgnowania tradycji i zwyczajów m.in. poprzez wywoływanie radosnego nastroju oczekiwania na Mikołaja, oglądanie dekoracji świątecznych, słuchanie utworów związanych z obchodzeniem Mikołajków;
– kształtowanie empatii dla innych, gdy przeżywają smutne chwile;
– kształtowanie postawy radości przyjmowania prezentów i obdarowywania nimi innych;
– rozwijanie poczucia wartości m.in. poprzez dzielenie się na forum grupy własnymi marzeniami i pragnieniami;
– rozwijanie umiejętności porozumiewania się poprzez słuchanie poleceń i pytań nauczyciela, wypowiadanie się na określony temat z zachowaniem płynności mówienia i panując nad swoim głosem, słuchanie wypowiedzi innych.
NADCHODZI ZIMA
Rozbudzając w dzieciach pragnienie czytania książek, rozbudzamy w nich gotowość do nauki czytania i pisania! Dzieci na ogół bardzo wcześnie są zainteresowane czytaniem, są zafascynowane znakami graficznymi, które widzą wokół siebie – w książce, na szyldach czy reklamach. Same dopytują o to, co „tam jest napisane”, pytają o litery i próbują odczytywać proste wyrazy. Lubią oglądać ilustracje, opowiadać o tym, co się na nich dzieje, wyszukiwać szczegóły. Warto to zafascynowanie pielęgnować. Czytanie dziecku i wspólne oglądanie ilustracji przygotowuje je do samodzielnego czytania i pisania, rozwija wyobraźnię, uczy przewidywania, ćwiczy spostrzegawczość, uwagę i pamięć, wzbogaca słownictwo, uczy posługiwania się językiem… Do każdej usłyszanej historii umysł dziecka „opracowuje” obrazy – w oparciu o to, co zostało mu podane, ale też w oparciu o własne doświadczenia. Rozmowa o przygodach bohaterów, ich zachowaniach, wyborach, decyzjach i konsekwencjach uczy krytycznego myślenia, mądrości życiowej i wrażliwości moralnej. Czytając dziecku i rozmawiając z nim dokonujemy niezwykłej inwestycji – otwieramy je na świat, rozbudzamy zainteresowania, kładziemy podwaliny do samodzielnego kształcenia.
Uczymy tego, co najważniejsze:
– pobudzanie naturalnej ciekawości świata, budzenie zainteresowania książkami m.in. poprzez oglądanie różnych książek, wskazanie na książkę jako źródło wiedzy oraz przyjemność przeżywania przygód różnych bohaterów;
– budzenie zainteresowania przyrodą, zachęcanie do obserwowania zmian w otoczeniu związanych z porą zimową;
– rozwijanie umiejętności porozumiewania się m.in. poprzez uważne słuchanie, zapamiętywanie i wykonywanie instrukcji; rozwijanie odwagi wypowiadania się, gdy trzeba się podzielić własnymi doświadczeniami i spostrzeżeniami;
– rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej, analizy i syntezy wzrokowej m.in. poprzez rozpoznawanie śladów na śniegu, rozwijanie wrażliwości słuchowej oraz analizy i syntezy słuchowej, słuchu fonematycznego – m.in. poprzez dzielenie wyrazów na sylaby i składanie wyrazów z sylab;
– poszerzanie wiedzy na temat zjawisk atmosferycznych, zmian zachodzących pod wpływem mrozu, niepowtarzalności kształtu płatków śniegu; poznanie sposobu odczytywania temperatury na termometrze zaokiennym;
ŚWIĘTA TUŻ, TUŻ
Zbliżają się święta. W wielu domach panują podobne obyczaje związane z tradycją obchodzenia świąt, a w wielu zwyczaje bywają różne od tych, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Miniony tydzień był okazją, by dzieci mogły dzielić się swoimi doświadczeniami związanymi z obchodzeniem świąt, wysłuchać opowieści koleżanek i kolegów, poznać tradycje dawniejsze i współczesne, złożyć sobie nawzajem życzenia. Wszystko to buduje w dzieciach nastrój oczekiwania, sprzyja wyrażaniu własnych uczuć i pozwala dzielić oczekiwanie z innymi ludźmi. A zetknięcie się z tym, co „inne niż to, co znam i czego doświadczam”, uczy otwartości i wrażliwości na różnorodność. I w ten sposób dzieci uczą się poszanowania i pielęgnowania tradycji oraz tego, że tradycje mogą być różne…
Uczymy tego, co najważniejsze:
– kształtowanie postawy pielęgnowania tradycji i zwyczajów m.in. poprzez wywoływanie radosnego nastroju oczekiwania na święta, oglądanie ilustracji świątecznych, dzielenie się swoimi doświadczenia z obchodzenia świąt;
– rozwijanie postawy otwartości na innych m.in. poprzez przybliżanie dzieciom różnych tradycji świąt Bożego Narodzenia, uważne słuchanie wypowiedzi koleżanek i kolegów na temat świątecznych zwyczajów w ich rodzinach;
– rozwijanie umiejętności budowania dobrych relacji m.in. poprzez okazywanie życzliwości w codziennych sytuacjach i stosowanie zwrotów grzecznościowych, proszenie i dziękowanie za pomoc, składania życzeń;
– rozwijanie poczucia własnej wartości m.in. poprzez doświadczanie sprawstwa i twórczego działania podczas wytwarzania prac plastycznych wg własnego pomysłu, dzielenie się spostrzeżeniami i doświadczeniami na forum grupy;
ZBLIŻA SIĘ NOWY ROK
Koniec roku i początek nowego tworzy atmosferę, która sprzyja przypomnieniu stałych praw natury – uświadamianiu dzieciom tego, że doświadczają stałego następstwa dni i nocy, dni tygodnia, miesięcy, pór roku… To pomaga kształtować w dziecięcych umysłach rozumienie ciągłości czasu. Zrozumienie stałego następstwa, powtarzalności daje poczucie bezpieczeństwa. Gdy zostaje dostrzeżona pewna powtarzalność (rytm), pozwala ona przewidywać, co będzie następne. I to właśnie zrozumienie następowania rzeczy po sobie, ta możliwość pewnego ich przewidywania, buduje poczucie bezpieczeństwa. Dlatego tak ważne jest, by dzień w przedszkolu płynął według określonego planu. Taki porządek uspokaja, pozwala poczuć się pewniej, bezpieczniej. Z tego samego powodu tak ważne są jasne reguły postępowania. Nie oznacza to oczywiście, że w życiu nie ma miejsca na elastyczność, zmiany czy niespodzianki. Jednakże podstawą budowania rozumienia świata w dziecięcych umysłach powinien być porządek, pewien schemat, rytm, bezpieczeństwo…
Uczymy tego, co najważniejsze:
– kształtowanie poczucia ciągłości czasu – wykazanie rytmicznego następstwa dni i nocy, miesięcy, pór roku;
– rozwijanie umiejętności utrzymywania dobrych relacji, motywowanie do zgodnego udziału w życiu grupy przedszkolnej m.in. poprzez aktywny udział w zajęciach i zabawach wymagających współdziałania.
– rozwijanie zręczności i zwinności, koordynacji wzrokowo-ruchowej, sprawności manualnej i koordynacji ręka-oko m.in. poprzez prowadzenie linii w różnych kierunkach; doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała;
– rozwijanie: pomysłowości i kreatywności, wyobraźni ruchowej – m.in. poprzez ilustrowanie ruchem treści utworu; wrażliwości muzycznej – m.in. poprzez rytmizację wierszy połączoną ze słuchaniem muzyki; wrażliwości plastycznej – m.in. poprzez kojarzenie pór roku z barwami; wyobraźni przestrzennej – m.in. poprzez zabawy konstrukcyjne;